Lot na lodowiec Kahiltna. Po załatwieniu wszystkich formalności...łącznie z pogodą, możemy zacząć wyprawę LUKMAR DENALI 2017. Po zameldowaniu się w hangarze pozostaje nam już tylko się przepakować a jak się okazuje prawie rozpakować worki;)
Kijki, czekany, sanki i inne mniej "składane" rzeczy muszą zostać upchnięte w tylnej części samolotu...
Nie ma wyjścia. Na lodowcu będzie napewno czas na ponowne przepakowanie. Tak więc nie warto pakować wszystkiego na tip-top! Warto wymyśleć jakiś sposób na wiązanie sanek i przygotować sobie odpowiednią ilość sznurków, karabinków i różnych innych wynalazków stosowanych w ciekawy sposób przez różne ekipy.
Z obserwacji wspinaczy ciągnących sanki: obojetnie jaki system czy sznurek i karabinek do plecaka czy system wyciągowo rolowy z gumowymi napinaczami;)) czy rurkami pcv usztywniającymi sznurki... Z SANKAMI MUSISZ SIĘ ZMIERZYĆ bo ONE żyją własnym życiem i po prostu trzeba się do nich przyzwyczaić!!! Czasami idą jak po sznurku, czasami musisz je ciągnąć jak zapierającego się konia. No cóż ale takie uroki podejścia do obozu 4 czyli popularnej 14-ki.
Lot na lodowiec Kahiltna. Po wylądowaniu faktycznie trzeba się szybko przeorganizować. Po 3 dniowej przerwie wznowiono loty i z rozładunkiem trzeba się śpieszyć... Wawalamy cały nasz sprzęt na lądowisko i na sankach odciągamy go od ladujących samolotów. Teraz trzeba tylko ogarnąć powiązanie sanek, rakiety , plecak, sanki i worki i....już można ruszać.
Niektóre ekipy zostają w BASA CAMPIE więc im sie nie śpieszy. My w zalożeniach programowych mamy niezwłoczny start. Patrzymy na ekipy i łapiemy się za głowy!!! O matko ile oni mają sprzętu!!! Niektórym ekipom to chyba nawet everestowcy by zazdrościli sprzętu...a napewno jego ilości:))) Lukasz tylko buczy, że też mogliśmy wziąć wszystko... Myślę tylko: człowieku po co to wszystko? Jak się okazało całkiem słusznie. Bo co obóz to redukowaliśmy ilość sprzętu przytroczonego do uprzęży;)
